Ilhhabela, Sao Sebastiao Island, Brasil

Twee hele rustige zeedagen. Nauwelijks wind en hele rustige zee. Zo ook het leven aan boord. Je praat wat, eet wat, loopt wat en verblijft wat op het voordek, want daar is af en toe een lekker (vaar)windje. De ene avond een concert pianiste met Chopin en de andere avond een multi instrumentalist. En voor het eten een drankje en hapje in de bar met Bill en Degmar uit Seatlle. Bill houdt erg van kaviaar en ze hebben in BU net 100 kg aan boord gebracht, dus helpen we hem om de Seabourn van de voorraad af te komen. Het kan slechter. Vanmorgen vroeg voor anker bij Ilhabela, Een eilandengroep tussen Sao Paulo en Rio in, een tussenstop voordat we morgen in Rio aankomen. Wij waren bij het grootste eiland, dat prachtig oprijst uit de zee. Heel groen regenwoud, wat (oude) suikerplantages en een pittoresk haventje. Maar dan heb je het ook wel gehad. Met de bus wat over het eiland getoerd, een eental van de 364 watervallen bekeken en een rumstokerij op een oude suikerplantage gezien. Afgesloten met een bezoek aan een kerkje. Grappig ze hebben hier een aantal zwarte heiligen! Aan boord geluncht, want het was minder dan 10 minuten met de tender van en naar het schip. Even afkoelen. Het is heet, vochtig en stoffig. Daarna even terug aan land, want het is de laatste dag van het carnaval. Volgens onze gids vanmorgen, zouden de 'lokalen' zich massaal te water storten in speciaal gemaakte papieren kleding om alle onreinheden van het afgelopen carnaval weg te spoelen. Dat moesten we dus mee maken. Nada! Een paar jongens in zwembroek, een verdwaalde trommelband die iets van samba muziek voortbracht en een aantal mannen en vrouwen in gele papieren rokjes met dito mutsjes op. Volgens de tv is het in Rio grootser. Maar als we daar morgen zijn, is het as woensdag. Enfin, voor het carnaval zijn we niet gekomen.