Antarctica vaste land

14 februari 2017

Wat een prachtige dag. Geen wind en zon. Het is net wintersport. De eerste stappen op het vaste land van Antartica. Tot heden was het een schiereiland. De landing was op Waterboat Point in Paradise Bay. Juist toen onze groep om 11.00 uur aan de beurt was, was het zonnetje doorgebroken. De foto's spreken voor zich, tenminste als we ze kunnen uploaden want tot nu was het internet signaal te zwak daarvoor. Waterboat is officieel een Chileense marinebasis ter bevoorrading in geval van nood, maar nu bemand met 2 vriendelijke mannen die er een souvenirshopje runnen waarvanuit je een postkaartje kan sturen a 3 $ per stuk, dat vermoedelijk nooit aankomt. Natuurlijk hebben we dat aan jullie allemaal gedaan, maar je moet nu afwachten of hij daadwerkelijk aankomt. Laat het even weten...........Gistermiddag maar een vroeg pre-Valentijn gevierd met z'n tweetjes in de hut en op het balkon, genietend van het prachtige uitzicht. Ook leuk.

De pinguins die we vandaag zagen, zijn Gentoo's. Deze waren hun jongen nog aan het voeden. De ouders vangen Krill in het water, gaan dan aan land, halen het voedsel uit hun maag en voeren dat aan de ongeduldige jongen. Soms probeert een vreemd jong de ouder te bedriegen, maar die wordt met veel misbaar weggestuurd. Een rustgevend gezicht, met veel gekakel en de nodige stank. Visachtig. De kolonie is zo mogelijk nog tammer dan die van een paar dagen geleden. Ze lopen volkomen achteloos voor, achter en naast je. Af en toe moet je even uitwijken. Veel te zien en je bent midden in hun territorium en dat ben je je ook heel erg bewust. Zeker met de drijvende ijsschotsen om je heen. Er was ook een zeilschip dat net vertrok. Lijkt me spannend, maar gevaarlijk. Af en toe botst de Quest op een stuk ijs en dat hoor je goed. Deze ijzeren romp is speciaal er voor versterkt maar dat geldt niet voor zo'n zeilschip. Een risico lijkt me. Dat nog naast de vele en spontaan opkomende mist..... Er was ook een helemaal witte pinguïn. Geen albino maar een met (te) weinig pigment. Wel volkomen gezond, want hij schijnt hier al jaren elke zomer te komen. Het zwart/wit van zijn andere collega's dient als schutkleur (ijs en sneeuw en donkere rotsen) maar ook zwart om sneller op te warmen in de weinige zon. Maar kennelijk gaat het ook zonder zwart. De beesten zijn heel indrukwekkend en zeker omdat je overduidelijk in hun natuurlijke habitat verblijft, maar het geheel van de natuur maakt je echt stil. Maagdelijk en minder dan 0,01% van de mensheid komt op dit werelddeel en dat zie en voel je.! Nu op naar het theater voor de nabespreking van vandaag en de briefing van morgen.

Foto’s

1 Reactie

  1. Chaja:
    14 februari 2017
    Jullie schrijven boeit mij; misschien een idee om een boek te gaan schrijven ? Goede reis verder