Van de brug

Twee dagen op zee. De Quest cruist deze 2 dagen namelijk door de Chileense fjorden. Aan beide zijden bergen.  Soms groen, dan weer kaal en af en toe met sneeuw. Vanmorgen wakker gemaakt door het omroepsysteem met de boodschap van de kapitein, dat we de eerste gletsjer naderden. Snel aangekleed en naar een van de voordekken. Onze hut is vooraan op het laagste uitzicht dek, waar ook een van de jacuzzi's is. Van daar uit een prachtig uitzicht op deze grootste gletsjer van het Zuidelijk Halfrond. Je kunt het niet zien, maar het is de uitloper van een giga sneeuwmassa. Scarry is dat de gletsjer elke dag 2 meter korter wordt! Maar volgens Trump is dat niet onze schuld. Toch maar genoten van het indrukwekkende uitzicht en natuurlijk foto's gemaakt. 

Daarna een verplichte briefing over onze komende Antartica landingen. Een hele lijst do's en vooral do'nts, die dit unieke werelddeel moeten beschermen. Als je deze briefing niet bijwoont, kom je niet aan land. Bij terugkomst in de hut alle info nogmaals aangetroffen in folders. Ze nemen het serieus en terecht!

De dagen vliegen om. Er zijn telkens lezingen van specialisten. Over het ontstaan van de Andes, over de dieren in Patagonia en over Maggelaen, die van ' de Straat' .Die hebben we bijgewoond, maar iedereen ging snel naar dek, toen de kapitein aangaf dat we een bekend wrak passeerden van een schip, dat op een van de vele rotsen gelopen was nadat het een verkeerde aflag had genomen.

Verder natuurlijk de geweldige maaltijden, die we tussen de middag op het achterdek verorberen. Het wordt inmiddels frisser, maar de verwarmingslampen branden en de dekentjes liggen klaar. 

Inmiddels kennen we al veel mensen aan boord. Leuk publiek. Dat is sowieso onze ervaring op de Seabourn, maar dit zijn bovendien natuurliefhebbers die komen om wat te zien. De meeste van onze leeftijd, soms iets ouder en allen gestopt met werken. Hebben allemaal wel een verhaal te vertellen en veel van de wereld gezien. Af en toe best gezellig en als je geen zin hebt, neem je een tafeltje voor 2. Vanmorgen samen even naar de Gym. Het moet niet gekker worden, maar met al dat heerlijke eten en weinig beweging........

Een van de walvisexperts vertelde dat een walvis kalf per uur (!) 4 kilo aankomt voordat het naar Alaska vertrekt en dat dat uniek is voor een zoogdier. Het enige andere zoogdier dat dat ook kan, is een cruise passagier............ We zijn dus gewaarschuwd.

Nu varen we door de beroemde straat van Maggelaen en daarna door het Beagle kanaal om morgenochtend al vroeg aan te komen in Punta Arenas waar we weer een excursie hebben naar een ranch in Patagonia. 

Vooralsnog denken we dat we aan dit leven kunnen wennen.