Lady Elliot Island, Great Barrier Reef

Terug in de bewoonde wereld na een schitterend verblijf op Lady Elliot Island, het meest zuidelijke tropische eiland van het GB Reef. Home of the Manta Rey, de grootste rog die bestaat met een spanwijdte van wel 7 meter. In het seizoen, nu niet, zien ze er dagelijks tientallen. Nu is de helft daar gebleven, maar vaak diep op zee en zie je ze niet dagelijks. Helaas geen manta ontmoet, maar wel andere roggen die met hun vier meter spanwijdte ook veel indruk maken als ze je op 50 cm passeren of zich net onder je in het zand nestelen. Ze maken heel duidelijk dat jij te gast bent en niet andersom. Ze zwemmen recht op je af, checken je en gaan dan op het laatste moment rakelings langs je heen. Dit geldt overigens voor alle zeebewoners daar en dat maakt het duiken dan ook heel speciaal. Oogcontact met de vele schildpadden die gezellig een stukje met je op zwemmen en zelfs de verschillende soorten haaien laten je vrij dichtbij komen, wat voor hen heel bijzonder is. Het koraal is uitbundig en kleurrijk. Hard en zacht en het water glashelder zodat je ver kunt zien. Er zijn 1400 verschillende soorten vissen en soms zwem je midden in een school, ook op handafstand. Jonas heeft vier duiken gemaakt en Rosita twee. De middag duiken waren heftiger omdat je met je gasfles en lood over een stukje rif naar en van de boot moest lopen en dat valt niet mee, zeker niet op het heetst van de dag, dus is Rosita alleen met de ochtend duiken mee geweest, maar die waren om de een of andere rede ook het boeiendst. Bovendien begon het rif voor het strand en kon je ook gewoon snorkelen hetgeen we ook een aantal keren gedaan hebben. Ook toen prachtige vissen en zelfs schildpadden gezien. Echt een onderwaterparadijs, dat we ook met een glasbodem boot hebben verkend. Ook leuk, maar in het water is veel leuker.

Het eiland zelf is zeer klein en ook heel ecologisch verantwoord en goed gekeurd door de Australische vereniging van huisvrouwen of zo iets. Solar energie, 7 soorten gescheiden afval en speciale zeep en zonnebrand crème om het waterevenwicht niet te verstoren. Er zijn verschillende soorten cabins, maar zelfs de meest chique was simpel maar schoon en met stromend water, zelfs een beetje warm. Heel vers en recht toe recht aan eten, maar in overvloed. Tussendoor allerlei activiteiten zoals lezingen over de Manta's en de schildpadden door professionals die op het eiland verbleven om onderzoek te doen. Ook kon je allerlei activiteiten ondernemen met biologen en verkenningstochten maken. Het was broedtijd en er waren duizenden vogels aan het paren en nesten bouwen. Die gingen niet opzij en soms raakten ze je zelfs aan. Een gekwetter dat 24 uur doorging, ook 's nachts en er lagen oordopjes klaar voor de mensen die er niet van konden slapen. Die gingen dan 's nachts op het strand kijken of er schildpadden eieren legden. Tijdens ons verblijf zijn er toch 4 gespot, maar wij sliepen om ons voor onze ochtendduik van 06.30 uur voor te bereiden. Je kunt niet alles erin proppen. De heen en terugreis met een eenmotorig toestelletje duurde ca 45'. Altijd weer grappig op zo een hobbelig grasbaantje in the middle of nowhere te landen en te vertrekken.

Vanmiddag direct richting Cairns gegaan en zo'n 4 uur gereden en nu in Rockport beland, de rundvlees hoofdstad van Australië. Overal biefstuk tenten, dus vanavond daar van genoten. Dat mocht wel na het biologisch verantwoorde voedsel van Lady Elliot. We hebben het ons goed laten smaken. Morgen op tijd verder, want we willen de komende 2 dagen een behoorlijk stuk richting Cairns afleggen, om de 29 ste daar weer een appartement aan te doen. De laatste dag daar naartoe willen we onderweg een aantal sites zien en daar de tijd voor nemen terwijl de komende 2 dagen het vooral weer natuur is. De foto's laden we morgenochtend ter illustratie van dit verslag